Ratunku! Halo! - czyli warsztaty z Gruffalo

Chwaliłam się gdzieś pokątnie, że wróciłam do pracy? Ano wróciłam i to z przytupem, bo poza etatową opieką nad dziećmi w szkole (na razie tylko opieką, tu wracam metodą małych kroków ;) ), we współpracy z Wydawnictwem EneDueRabe prowadzę warsztaty na podstawie ich książek.

Tym razem czekało nas spotkanie z Gruffalo.




Znacie gościa?

"Ma straszliwe kły, straszliwe szpony i pysk straszliwie uzębiony. [...] Ma koślawe kolana, bardzo ostre pazury oraz pypcia na nosie sterczącego do góry. [...] Oczy pomarańczowe, jęzor czarny jak smoła, fioletowe zaś kolce rosną mu dookoła." Poza tym, że w akcie desperacji i potrzeby obrony przed burczącymi brzuchami leśnych zwierząt zmyśliła go Mała Mysz... A przynajmniej tak jej się wydawało...





Jeśli się jeszcze nie znacie, nie traćcie ni chwili! Bo bohater przecudny, historia zabawna acz mądra, przekład Michała Rusinka zachwycający, a ilustracje soczyste niczym Gruffalo z grilla!




A Mała Mysz? Mała ciałem, wielka duchem! Zakasowała wszystkich, a potem (jeśli mogę uchylić rąbka tajemnicy) wróciła i pozamiatała również w kolejnej części przygód leśnych stworzeń - "Mały Gruffalo".



O czym był warsztat? Ano wyjątkowo wcale nie o tym, że nie taki diabeł straszny, jak go malują ani nie o tym, że pokorne ciele dwie matki ssie. O nie, moi drodzy! Warsztat był o tym, że kłamstwo wcale nie musi być złe.



Przyzwyczailiśmy nasze dzieci do tego, że trzeba być grzecznym, miłym i uczynnym. I że jeżeli takim się nie jest, to znaczy, że jest źle. Sami zresztą słuchaliśmy tych samych nauk jako dzieci i co nam z tego w dorosłym życiu przyszło? A no tyle, że nie raz plujemy sobie w brodę, że ktoś nas przez tę naszą poprawność skrzywdził, wykorzystał albo zwyczajnie osiągnął więcej w życiu. Rzadko mówimy im o tym, że w życiu bywa różnie, że świat nie jest czarno-biały.  Rzadko przygotowujemy do prawdziwego, dorosłego życia.







I chcemy ponad wszystko, by nasze dzieci umiały się uratować. Ale nie nauczymy ich tego, oczekując grzeczności i posłuszeństwa. Jak więc to zrobić, by z jednej strony nie wychować niemiłych i samolubnych stworów, a z drugiej strony wyposażyć w umiejętności potrzebne do zapewnienia sobie bezpieczeństwa?





Na to pytanie musicie już odpowiedzieć sobie sami. To jest właśnie ten moment, w którym rodzicielstwo jest najtrudniejsze, za to efekty tych trudów - najbardziej istotne.